Skip to main content

O Maison Mère

W miarę jak Rodzina Wincentyńska rozrasta się na całym świecie, Paryż pozostaje jej historycznym centrum. Nasz Dom Macierzysty, nasz Maison Mère, ma zaszczyt służyć jako miejsce, w którym Rodzina odkrywa, planuje i angażuje się coraz bardziej we wspólne tkanie sieci miłości i sprawiedliwości, aby ludzie żyjący w ubóstwie i najdotkliwiej odczuwający jego skutki  mogli w pełni żyć godnością nadaną im przez Boga.

Tutaj, do Maison Mère, zapraszamy organizacje misyjne, pielgrzymów, rekolektantów i każdego, kto chce poznawać św. Wincentego a Paulo i jego dziedzictwo. Dysponujemy komfortowymi pokojami gościnnymi, oferujemy bardzo dobre posiłki, zaplecze technologiczne oraz sale konferencyjne. Tutaj, w Maison Mère, pomagamy ludziom wiary wzrastać w świętości i w ich zdolności do służenia, w wypełnianiu ich misji. Św. Wincenty nie zrobiłby tego inaczej.

Krótka historia

Maison Mère

  • 1632–1792: Klasztor Saint-Lazare pełni rolę pierwszego prawdziwego domu dla Zgromadzenia.
  • 1792: Saint-Lazare zostaje ograbione podczas rewolucji francuskiej.
  • 1817: Rząd wyznacza Rue de Sèvres 95 na nową siedzibę Zgromadzenia.
  • 1826: Rozpoczyna się budowa kaplicy św. Wincentego a Paulo.
  • 1827: Arcybiskup Paryża konsekruje kaplicę.
  • 1830: Relikwie św. Wincentego a Paulo zostają złożone w nowej kaplicy.
  • 1855–1860: Kaplica św. Wincentego zostaje powiększona.
  • 2006: Państwo francuskie przekazuje własność Maison Mère Zgromadzeniu Misji.
  • 2019: Rozpoczyna się planowanie renowacji Maison Mère.
  • 2021: Rozpoczyna się renowacja Maison Mère.

O Zgromadzeniu Misji

25 stycznia 1617 roku Wincenty a Paulo wygłosił pierwsze kazanie misyjne, które uznał za początek Zgromadzenia Misji. Ponad czterysta lat później księża i bracia Wincentyńscy kontynuują to, co rozpoczął, starając się wypełnić Boże wezwanie i wizję św. Wincentego.

Zgromadzenie Misji powołane jest do apostolskiego sposobu życia, służąc jako uczniowie misjonarze, posłani z radością w świat.

Jako członkowie Kościoła i Zgromadzenia, Wincentyńczycy dzielą wraz ze wszystkimi ochrzczonymi Boże powołanie, aby być posłanym na misję i służyć jako synowie św. Wincentego a Paulo, głosząc Królestwo Boże ubogim, służąc im i doświadczając w nich Chrystusa.

Wraz z całym Kościołem, Wincentyńczycy powołani są do ewangelizacji poprzez jak najpełniejsze naśladowanie Chrystusa-misjonarza oraz głoszenie i budowanie wspólnot wiary, zwłaszcza wśród ubogich. Wincentyńczycy formują duchowieństwo i świeckich do udziału w ewangelizacji ubogich. Wincentyńczycy służą biednym bezpośrednio oraz starają się zidentyfikować i wyeliminować podstawowe przyczyny ubóstwa.

Aby wypełnić swoją misję, Wincentyńczycy przyjmują wezwanie do ciągłej odnowy poprzez trwającą całe życie formację, naukę i modlitwę, zawsze uważni na głos Ducha Świętego.

Głoszenie kazań misyjnych, pierwotne dzieło Zgromadzenia, pozostaje cechą charakterystyczną posługi Wincentyńskiej, ponieważ było tak bliskie sercu Świętego Wincentego.

Mottem Zgromadzenia jest:

„Evangelizare pauperibus misit me”
(Posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę)

Łukasz 4,18

donation

O św. Wincentym a Paulo

Św. Wincenty a Paulo urodził się w Pouy we Francji 24 kwietnia 1581 r., a święcenia kapłańskie przyjął 23 września 1600 r. Wincenty poświęcił się całkowicie niesieniu ulgi cierpieniom ubogich. W tym celu założył w 1617 r. Bractwa Miłosierdzia, zwane później Paniami Miłosierdzia. W 1625 r. powołał do życia Zgromadzenie Misji, swoją wspólnotę księży i braci. Wraz z Ludwiką de Marillac założył w 1633 r. Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia. Wincenty zmarł w Paryżu 27 września 1660 r. i został kanonizowany w 1737 r. Papież Leon XIII ogłosił go patronem wszelkich dzieł miłosierdzia.